کد مطلب:141693 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145

پدر نصر ابی نیزر
پدر نصر، «ابی نیزر» بوده است. او در نخلستان امام علی علیه السلام و در خدمت او كشاورزی می كرده است. [1] گویند «ابی نیزر» مردی بلندقد و خوش سیما بود و رنگ او چون اهل حبشه نبود. آری، اگر او را می دیدی می پنداشتی كه او مردی عرب است. [2] .

گویند ابی نیزر از فرزندان نجاشی، پادشاه حبشه بوده است. [3] او را در اوان كودكی خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آوردند. او به اسلام رغبت نشان داد و مسلمان شد. پس از آن تحت تربیت و توجه پیامبر اسلام قرار گرفت. [4] ابی نیزر پس از مسلمان شدن، برای دیدار رسول گرامی اسلام از حبشه به مدینه آمد و در آنجا برای همیشه اقامت گزید. پس از مرگ نجاشی، مردم حبشه به مدینه آمدند تا تنها بازمانده او - ابی نیزر - را برای نصب پادشاهی به حبشه ببرند، ولی او گفت: «ما كنت لاطلب الملك بعد ان من الله علی بالاسلام؛ [5] یك ساعت در خدمت رسول الله بودن برایم از یك عمر پادشاهی شما و حبشه برتر است». ابی


نیزر در ماجرای حفر چاه و قناتی كه به نام او اختصاص یافت، یعنی «عین ابی نیزر» و «بغیبغه»، در خدمت علی علیه السلام بوده است. امام در متن آن وقف نامه از او نام برده اند. متن اولین قناتی كه برای آن وقفنامه نوشته شد، چنین است:

«به نام خداوند بخشنده مهربان. این، صدقه ی بنده خدا، علی امیرمؤمنان است. او دو چشمه «ابی نیزر» و «بغیبغه» را به فقیران ساكن مدینه و بین راه ماندگان صدقه داده است تا خدا به واسطه ی وقف این دو چشمه (و قنات) چهره اش را از گرمای آتش روز قیامت حفظ كند. این دو چشمه فروخته نشود و بخشیده هم نگردد تا خداوند آن را به ارث برد، او بهترین ارث برندگان است. مگر این كه حسن و حسین محتاج آن دو سرچشمه شوند، در این صورت آن دو مالك بی قید و شرط آن دو نهر خواهند بود، و كسی جز آن دو نفر بر آن مالكیتی نخواهد داشت. [6] .


[1] منتهي الآمال، ج 1، ص 657.

[2] ذخيرة االدارين، ص 457.

[3] الكامل في اللغة و الادب، ج 3، ص 207.

[4] الكامل في اللغة و الادب؛ ج 3، ص 207؛ ابصار العين، ص 97.

[5] الحسيني الشيرازي، ذخيرة الدارين، ص 112.

[6] بسم الله الرحمن الرحيم. هذا ما تصدق به عبدالله علي اميرالمؤمنين، تصدق بالضيعتين المعروفتين بعين ابي نيزر و البغيبغه علي فقراء اهل المدينة و ابن السبيل، ليقي الله بهما وجهه حر النار يوم القيامه. لا تباعا و لا توهبا حتي يرثهما الله و الله خير الوارثين، الا ان يحتاج اليهما الحسن و الحسين فهما طلق لهما و ليس لاحد غيرهما... (الكامل في اللغة و الادب، ج 3، ص 207-208).